Френсис Шеффер известен благодаря своим книгам "Сущий - Имя Божье", "Истинная одухотворенность" и другим. Сегодня мы хотим предложить вам отрывок из его книги "Иисус Навин и ход библейской истории", в котором он рассматривает вопрос выбора между лжебогами и истинным Богом.

Кожны з нас штодзень судакранаецца з творамі мастацтва, нават калі ён ні прафесійна, ні аматарскі не займаецца творчай працай. Мастацтва, у тым шырокім значэнні, у якім я ўжываю гэтае слова, мае ў сабе не толькі «высокае мастацтва», то бок жывапіс, паэзію, скульптуру, класічную музыку, але таксама і раманы, тэатр, кіно, поп- і рок- музыку.

Адкінуўшы Бога як свайго Творцу, сучасны чалавек выбраў для сябе іншыя каштоўнасьці - асабісты спакой і дабрабыт. Дзеля гэтага ён гатовы аддаць усё, у тым ліку і асабістую свабоду.

Пачынаючы з 60-х гадоў XX ст. гуманізм як сьветапогляд пранікае ў свядомасьць людзей з усіх бакоў. Чалавек мог чытаць сучасны раман ці філасофскую кнігу, глядзець фільм або ісьці ў музей - і ўсюды бачыць, што, знаходзячыся на пазыцыях гуманізму, розум прыводзіць да адчаю і не дае адказу на надзённыя пытаньні.

Ідэі пра абсурднасьць чалавечага існаваньня і разрозненай карціне сьвету трапляюць з філасофіі ў жывапіс, музыку і кіно. Сьвет губляе сваю цэласнасьць для чалавека, таму мастацтва адлюстроўвае ўсю абсурднасьць чалавечага быцьця. Гуманізм пазбаўляе чалавека маральнага абсалюту, каб адрозніць дабро і зло, ілюзію і рэальнасьць. 

Да 18 стагодзьзя філосафы-гуманісты лічылі, што, абапіраючыся на чалавечы розум, можна зразумець навакольны сьвет і пабудаваць цэласную карціну сьвету. Аднак гэтага не адбылося, і першапачатковы аптымізм гуманістаў змяніўся расчараваньнем ў чалавечых каштоўнасьцях і песімізмам.

Сучасная заходняя навука нарадзілася дзякуючы хрысьціянскаму сьветапогляду. Навукоўцы, якія стаялі на біблейскіх пазіцыях, ведалі, што Сусвет створаны Богам.

Рэфармацыя ў краінах Паўночнай Эўропы стварыла падмурак біблійных каштоўнасьцяў ва ўсіх сьферах грамадзтва. Вынікам гэтага стала свабода асобнага чалавека, якая не вяла да гвалту, тэрору і бязладзьдзя. 

Реформация — это отказ от идеалов гуманизма, которые проникли в Церковь. Смешение древнегреческой философии и учения Библии, начатое Фомой Аквинским, привело к тому, что Церковь ставила свою власть наравне со властью Бога.

«Если вы видите только блеск и славу Ренессанса, провозгласившего независимость человека, -- подчеркивает доктор Шеффер, -- то вы не до конца понимаете эту эпоху».