Культура является неким духовным отражением материального содержания людей и общества.

Мы поговорим о значении Реформации.

Тема мировоззрения является недооцененной в церквях, однако она очень важна.

Что такое мировоззрение? Как классифицировать существующие мировоззрения? Пастор церкви "Иоанн Предтеча" (г. Минск) Антоний Бокун рассматривает эти вопросы и кратко объясняет суть основных мировых мировоззрений.

Богатым опытом проведения мероприятий разного характера, посвящённых Реформации, в Беларуси делится пастор Церкви «Иоанн Предтеча» Антоний Бокун.

Рассуждая о том, каким образом человек познаёт Бога, христиане нередко упускают из виду один из аспектов Божьего присутствия, а именно историю.

Калі царква не дае вучэньня на пэўную тэму, то хрысьціяне бяруць інфармацыю зь іншых крыніцаў, асабліва калі гэта тычыцца вострых грамадзкіх пытаньняў і выходзіць за межы звыклых царкоўных тэм. Падзеі апошніх гадоў ва Ўкраіне яскрава прадэманстравалі гэта.

С начала веков человек стремился создавать. Многое в культурном наследии человечества родилось из сердца верующих людей. Человек не может полностью изолировать себя от искусства, потому что желание выразить себя с помощью творчества заложено в нем Богом.

Сьветапогляд - цэласны набор ідэй, які дае адказ на ўсе асноўныя асьпекты жыцьця грамадзтва. Ён фармуе нас і наша асяродзьдзе, нашае грамадзтва, у якім мы жывем. Пытаньне ацэнкі падзей, якія адбываюцца вакол нас - гэта пытаньне светапогляду.

Сьпікер разглядае сьветапогляды, найбольш распаўсюджаныя і ўплывовыя на хрысьціянаў Усходняй Эўропы: гуманізм, камунізм, постмадэрнізм.

Антоні Бокун - Пастар Царквы "Ян Прадвесьнік". Аўтар кнігі «Залаты век Беларусі». У 2003 годзе - ініцыятар грамадзкай праграмы агульнанацыянальнага маштабу «450 год Рэфармацыі ў Беларусі». Аўтар артыкулаў на тэму гісторыі, грамадзкага жыцьця і ўплыву царквы на нацыянальныя культуры. Арганізатар некалькіх навуковых канферэнцый на тэму гісторыі і ўплыву Рэфармацыі на гісторыю Беларусі. Разам з жонкай Натальляй выхоўвае трох дзяцей. 

Хрысьціяне пакліканыя маліцца за сваю краіну. Пра гэта сьведчыць Біблія і гісторыя Царквы. За народ заступаўся Майсей; прарок Самуіл казаў, што не дапусціць граху не маліцца за ізраільцянаў, Ісус маліўся за Ерузалім; апостал Павел заклікаў вернікаў маліцца за народ, цароў і начальнікаў, каб жыцьцё ў краіне было ціхамірным і пабожным.