«Пакінулі Госпада, і пачалі служыць Ваалу і Астартам. І запалаў гнеў Гасподні на Ізраіля... куды яны не пойдуць, рука Гасподняя ЎСЮДЫ была ім на благое ... І ім было вельмі цесна» (Кніга Судьдзяў 2: 13-15). Вось так сумна скончылася гісторыя народа Божага пасля слаўнае заваёвы зямлі абяцанай. Важна адзначыць, што гэта адбылося ўжо ў наступным пакаленьні пасля Ісуса Навіна.

С 12 по 15 ноября в Киеве состоится Восточноевропейский лидерский форум (ВЕЛФ), - сообщает Христианский Мегапортал invictory.com.

Ці зьяўляецца хрысьціянства бессэнсоўнай гульнёй, у якой мы кідаемся ў самы эпіцэнтр жыцьцёвых бур, абапіраючыся на ілжывыя запэўніваньні? Альбо нам дадзены настолькі падрабязныя інструкцыі, што мы загадзя ведаем, як будуць выглядаць штармы веры, хто гэтым усім кіруе, і што нам рабіць, калі нарэшце дасягнем сушы? Ці не здарыцца так, што, у рэшце рэшт, спрабуючы знайсьці адказ на расчараваньне ў хрысьціянстве, мы да свайго здзіўленьня выявім, што нашы надзеі не апраўдала царква, а не Хрыстос?

Народы не могут делать все, что им заблагорассудится, даже если их внутренние законы и позволяют им это. Каждый человек должен подчиняться высшему Закону Божьему, который называют Законом Сотворения, или Законом Естества. Таким образом, христианский народ не должен позволять другим народам попирать свои права, данные ему Богом.

Христиане должны говорить о политике, хотя бы потому, что Библия в основном говорит о ней. От вавилонской башни до апокалипсиса – везде речь идет о царях, священниках, царствах, народах, войнах. Разве это не политическая терминология? Если мы серьезно не начнем изучать политику, то наша эффективность в современном мире будет сомнительной.

Чаму варта ў першую чаргу навучыць дзіця? Што павінна стаць зьместам ягонай адукацыі? Якія падыходы ў хрысьціянскай адукацыі існуюць у цяперашні час? Як уплывае на дзіця ягонае асяродзьдзе і які плён з часам гэта можа прынесьці ў ягоное жыцьцё? Хто нясе адказнасьць за канчатковы вынік навучаньня - царква, сям'я або школа?

Сама по себе подобная постановка вопроса кому-то может показаться совершенно абсурдной. В самом деле, что общего у религии, сделавшей любовь высшей ценностью, с безжалостным разрушением природы? Тем не менее, именно перспектива экологического кризиса стала для ряда философов и футурологов поводом для очень нелицеприятной критики христианства.

Сучасны сьвет зьмяняецца вельмі імкліва. Народы ва ўвесь голас абвяшчаюць аб сваёй свабодзе і імкнуцца прынесьці дабрабыт і посьпех на свае землі. Сёньня, пасьля падзеньня камунізму, мы бачым шырокія магчымасьці, якія адкрываюцца для далейшых станоўчых зменаў у сьвеце, хоць верагоднасьць нацыянальных узрушэньняў пры гэтым таксама застаецца вельмі значнай.

Хіба вы ня хочаце, каб хоць раз вам хтосьці проста прывёў доказы існаваньня Бога? Ніякага «выкручваньня рук» не будзе. Не будзе таксама цьверджаньняў тыпу: «Вам проста трэба паверыць». Мы зробім спробу шчыра прапанаваць вам падставы, якія пацьвярджаюць існаваньне Бога.

Бог предназначил семью быть уголком рая на земле. Эдемский сад должен был стать местонахождением Адама, Евы и их детей. «И взял Господь Бог человека и поселил его в Эдемском саду обрабатывать и охранять его» Бытие, 2:15. Еще до грехопадения Адам возделывал и охранял свою семью, трудился над ней.