З вуснаў сьвятароў (пастараў) людзі чакаюць мудрасьці

Ці павінен голас пастароў і Царквы гучаць у палітычным жыцьці грамадзтва ці палітыка - гэта «брудная справа»? Ці павінны сьвятары займацца арганізацыяй і ўладкаваньнем правілаў і прынцыпаў грамадзкага жыцьця?

Уладам выгодна, калі Царква маўчыць і засяроджвае сваю дзейнасьць толькі ў сферы культу. Чым больш карумпаванае кіраўніцтва, тым больш яго задавальняе маральнае неўмяшальніцтва ў ягоныя дзеяньні. Зь іншага боку, блізкасьць Царквы і ўлады небясьпечная, таму што тады Царква рызыкуе ўступіць у бязбожны хаўрус з уладамі.

Што на самой справе павінна рабіць Царква ў адносінах да дзяржавы акрамя малітвы?

У 1933 Дзітрых Бонхёфер, нямецкі пастар і тэолаг, пазначыў тры тыпы такіх адносінаў:

• Царква пакліканая пастаянна нагадваць дзяржаўным уладам, дзеля чаго яны існуюць. Не для асабістага ўзбагачэньня, уплыву, дасягненьня асабістых мэтаў, а для таго, каб рабіць дабро і караць зло.
• Царква пакліканая дапамагаць ахвярам дзейнасьці або бязьдзейнасьці ўладаў, выкліканых недасканаласьцю яе органаў.
• Царква пакліканая перавязваць раны тых, хто раздушаны дзяржаўнай машынай, і ставіць палкі ў колы гэтай машыны.

 Слухать Пётр Навачэхаў «Нармальнае жыцьцё хрысьціяніна» Выпуск 17: «З вуснаў сьвятароў (пастараў) людзі чакаюць мудрасьці, а яны маўчаць»